हसता हसता डोळे अलगद येतीलही भरून
बोलता बोलता शब्द ओठी जातीलही विरून
कावरंबावरं होण्यासारखं बिलकूल काही नाही
कुणीतरी आठवण काढतंय, बाकी काही नाही
रस्त्यामध्ये दिसतातच की चेहरे येता जाता
"एका'सारखेच दिसू लागतील सहज बघता बघता
अवतीभवती सगळीकडे तेच माणूस दिसेल
सृष्टीमध्ये दोनच जीव...आणखी कुणी नसेल
भिरभिरल्यागत होण्यासारखं बिलकूल काही नाही
कुणीतरी आठवण काढतंय, बाकी काही नाही
मोबाईल वाजण्याआधीच तो वाजल्यासारखा वाटेल
जुनाच काढून एसएमएस वाचावासा वाटेल
दिवस सरता वाटत जाईल उगाचच उदास
पावलोपावली जड होत जाईल बहुधा श्वास
घाबरून बिबरून जाण्यासारखं बिलकूल काही नाही
कुणीतरी आठवण काढतंय, बाकी काही नाही
जेवता जेवता जीवघेणा लागेलही ठसका
घरचे म्हणतील सारखा कसा लागतो उठता बसता
चेहरा लपवत, डोळे पुसत, पाणी प्यावे थोडे
बोलण्याआधी आवाजाला, सांभाळावे थोडे
सांगून द्यावं काळजीसारखं बिलकूल काही नाही
""कुणीतरी आठवण काढतंय...
बाकी काही नाही....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment